Preocupación pola recaída de Alemaña

O informe de situación económica do mes de agosto do Departamento de Economía facía fincapé na positiva diferenza de actividade que experimentou nos últimos tempos a economía catalá –e española– fronte á europea. Os datos que recibimos sobre a nosa economía en agosto céntranse case exclusivamente na actividade estival –o turismo– e indican unha moi boa disposición. Ademais, a estimación en tempo real da Airef (Autoridade Independente de Responsabilidade Fiscal) do crecemento do PIB español para o terceiro trimestre, con data do 21 de agosto, mostra unha taxa do 0,7% intertrimestral e do 3,1% interanual. Unha cifra que está a anos luz da zona euro, para a que a Comisión Europea prevé un crecemento do 0,8% este ano (unha décima inferior á estimación do FMI de xullo). Francia e Alemaña A citada nota tamén indicaba a esperanza dunha recuperación moito máis clara durante o segundo semestre do ano, pero non parece ser así. As dúbidas medran en Europa. As dificultades máis salientábeis para a reactivación do crecemento da zona euro hai que atopalas nos problemas que arrastran desde hai máis de dous anos as súas dúas principais economías: Alemaña e Francia; sobre todo o primeiro. No caso francés, un auxe temporal pero notábel da actividade de servizos, asociado aos Xogos Olímpicos, foi un contrapunto ao mal comportamento da industria. En canto a Alemaña, a recente evolución do PIB segue a mostrar un descenso. Sobra dicir que a preocupación prioritaria de Europa segue a ser Alemaña. Vimos de coñecer os índices IFO de confianza empresarial e as expectativas para o mes de agosto. A cifra é practicamente idéntica á do mes pasado, só unhas décimas por debaixo, pero superior ás previsións dos analistas. Quizais o vexamos peor do que é? As probabilidades dun segundo trimestre consecutivo de crecemento negativo apuntan unha nova recesión técnica en breve Creo que non. Ademais da debilidade económica, Alemaña tamén perdeu terreo en canto á competitividade mundial, segundo os datos do Instituto Internacional de Xestión do Desenvolvemento, que pasou ao país da posición 15 do seu ranking en 2021 á 24 deste ano. Nese mesmo período tamén perdeu dez postos (do terceiro ao décimo terceiro) en canto ao rendemento económico. Por iso moitos industriais pensan na deslocalización. Outros indicadores, como o índice de xestores de compras avanzados (PMI), tampouco son positivos. Apuntan á baixa no mes de agosto, tanto en servizos como en manufactura. O comentario que fixo o director do estudo sobre a situación alemá foi pesimista. A recuperación prevista para o segundo semestre do ano non se materializou. Hai uns meses a diminución da inflación e o aumento dos salarios parecían a receita perfecta para impulsar o consumo familiar. Ademais, a industria mundial comezara a recuperarse. Pero parece que a incerteza arredor das políticas económicas freou a propensión ao gasto dos consumidores ao tempo que o ritmo de aumento da produción mundial diminuíu antes de que as empresas alemás puidesen notar o impulso. As probabilidades dun segundo trimestre consecutivo de crecemento negativo aumentaron, o que significa que poderiamos estar falando de novo dunha recesión técnica en breve. E a recaída é preocupante. Zona euro En canto á zona euro, a visión que ofrece o informe PMI é menos preocupante que a de Alemaña, pero non se pode quitar o seu importante peso no total. O crecemento da actividade total –lixeiramente positivo– foi impulsado por un sólido incremento da actividade no sector servizos. Por outra banda, a produción manufactureira continuou descendendo. Un factor clave do maior aumento da actividade total da zona euro en agosto foi un espellismo, debido ao renovado crecemento en Francia, onde a actividade creceu ao ritmo máis alto do último ano e medio para os Xogos Olímpicos. Mentres, no resto da Eurozona, a actividade total seguiu aumentando a mediados do terceiro trimestre, o que é positivo para nós. Coñeceremos os datos detallados por países a principios de setembro. Hai outro aspecto no informe que pode ser preocupante. Son os prezos. Teremos un adianto esta sexta feira. Os analistas financeiros europeos non parecen moi preocupados polo que apuntan os responsábeis de compras, porque agardan unha importante redución do IPC xeral, cunha previsión do 2,3% fronte ao 2,6% rexistrado en xullo. Axiña estaremos fóra de dúbida, só 13 días para que se reúna o Consello do Banco Central Europeo, cun posíbel novo recorte do tipo de interese no aire. Hai que pensar que a situación comprometida que atravesa Alemaña terá un peso importante na súa decisión, no sentido de favorecer a actividade. É cuestión de días.