Entre 1990 e 2019, máis de 150.000 mortes en todo o mundo estiveron asociadas con vagas de calor cada ano, segundo un novo estudo publicado este pasado 14 de maio en PLOS Medicine polo investigador Yuming Guo, da Universidade de Monash, Australia, e o seu equipo.
As vagas de calor, períodos de temperatura ambiente extremadamente alta que duran uns poucos días, poden impor un "estrés térmico abafante" ao corpo humano. Os estudos cuantificaron previamente o efecto de vagas de calor individuais sobre o exceso de mortes en áreas locais, pero non compararon estas estatísticas en todo o mundo durante un período tan prolongado.
No novo estudo, os investigadores utilizaron datos da Rede de Investigación Colaborativa Multi-Country Multi-City (MCC), que incluía mortes e temperaturas diarias de 750 localizacións en 43 países. Cos datos do MCC, os investigadores estimaron o exceso de mortes por vagas de calor en todo o mundo entre 1990 e 2019 e mapearon a variación destas mortes en todos os continentes.
Durante as estacións cálidas de 1990 a 2019, o exceso de mortes relacionadas coas vagas de calor representou 153.078 casos por ano, un total de 236 mortes por cada dez millóns de habitantes ou, o que é o mesmo, o 1% das mortes mundiais. Aínda que Asia tivo o maior número de mortes estimadas, Europa tivo a taxa axustada por poboación máis alta, con 655 mortes por cada dez millóns de habitantes.
Observouse unha carga substancial de mortes estimadas no sur e o leste de Europa, así como na área entre o norte de África, a Península Arábiga e o sur de Asia. A nivel estatal, Grecia, Malta e Italia tiveron as maiores taxas de exceso de mortalidade. En xeral, as maiores taxas estimadas de mortes por vagas de calor observáronse en áreas con climas secos e ingresos medianos baixos. Comprender a disparidade rexional da mortalidade relacionada coas vagas de calor é chave para planificar a adaptación local e a xestión de riscos ante o cambio climático.
"As vagas de calor están asociadas cunha carga de mortalidade substancial que varía espaciotemporalmente en todo o mundo nos últimos 30 anos", din os autores do estudo. Estes achados, aseguran, "indican o beneficio potencial das accións gobernamentais para mellorar a adaptación e a resiliencia do sector da saúde, tendo en conta as desigualdades entre as comunidades".
"No contexto do cambio climático, é crucial abordar os impactos desiguais das vagas de calor na saúde humana. Isto require un enfoque integral que non só aborde os riscos inmediatos para a saúde durante as vagas de calor, senón que tamén implemente estratexias a longo prazo para minimizar a vulnerabilidade e a desigualdade. As estratexias inclúen política de mitigación do cambio climático, plans de acción contra a calor —por exemplo, sistema de alerta temperá de calor—, planificación urbana e estrutura verde, programa de apoio social, servizos de atención médica e de saúde pública, concientización educativa e compromiso e participación da comunidade", conclúen.
