animais

A Fundación Franz Weber denunciou este domingo a proliferación de casos de sadismo contra os animais na Galiza e tamén advertiu da súa "virulencia" e "sensación de impunidade".

"Cada vez que hai un avance social o PP votou 'non' e recorreu nos tribunais", reprochou a bancada socialista.

Hai unha semana detectáronse os dous primeiros casos.

Os positivos nesta variante da influenza en dous mascatos detectáranse recentemente en Cangas e Valdoviño.

Os positivos están a ser analizados para concretar o grao de patoxenicidade, é dicir, o dano que poden chegar a causar.

Un estudo precisa que, no ano 2021, as protectoras recolleron ao redor de 285.000 cans e gatos en todo o territorio estatal, unha cifra similar á de anos anteriores.

UUAA agarda que nas emendas do texto aprobado polo Consello de Ministras e Ministros para a súa tramitación haxa rectificacións.

Os propietarios terán "a obrigación" de facerse cargo da xestión e tratamento dos restos das súas mascotas.

Cemma verifica un "gran" descenso na varada de mamíferos mariños.

Por outra parte, as 'brigadas deseucaliptizadoras' de Verdegaia limparán os montes e eliminarán especies exóticas este sábado en Froxán (Lousame).

A tendencia que apuntan as estatísticas é un descenso xeneralizado no emprego de animais de experimentación

O animal, propio de augas tropicais, morreu varado na praia.

O oso pardo volve a Galiza cento cincuenta anos despois dos últimos asentamentos autóctonos. O último exemplar avistado observouse en abril deste ano no Courel, captado polos alumnos da Escola Poeta Uxío Novoneyra como parte dun proxecto educativo. A presenza dese oso sumado á dun exemplar novo visto na Serra do Invernadoiro ourensán en maio de 2020, evidencian a volta aos montes galegos do oso pardo, unha especie minada pola acción humana e que é un elo fundamental na cadea dos ecosistemas que habita.

Sen lugar a dúbidas, o miñato ou buxato, é a nosa ave de rapina máis coñecida e recoñecida. Presente durante todo o ano, reprodutora e sempre á vista en postes, árbores e cables da luz desde os que dá caza a ratos, pero tamén a réptiles e insectos ao longo de todo o país e en ambientes moi diferentes como bosques, campos ou montes. Fácil de identificar pola súa silueta en voo de ás redondas, é posíbel confundila, especialmente na primavera e verán, con outras aves de rapina das que falaremos cara ao final do coleccionábel.

A bubela é probabelmente unha das aves estivais máis facilmente recoñecíbeis polas súas cores, voo característico e un canto inconfundíbel que dá orixe ao seu nome. Paxaro insectívoro, é un aliado das labregas e labregos capturando baixo terra co seu peteiro multitude de presas, unha habilidade especial que lle facilita un alimento ao que outras moitas especies non conseguen acceder.

Cos seus mil setecentos quilómetros de costa, a Galiza é un paraíso para as gaivotas. A patiamarela é de todas elas a máis estendida e podemos atopala por todo o litoral pero tamén en vilas e cidades do interior do país. A súa determinación á hora de defender o seu niño tenlle causado conflitos cando convive cos humanos. A pesar do seu número, e aínda que sexa difícil de crer, está en regresión desde hai uns anos.

A píllara das dunas non é unha das nosas aves máis cotiás, xa que só está presente nalgunhas zonas do noso litoral, pero considerabamos de interese recollela como representante das limícolas. É unha das nosas aves máis ameazadas con apenas noventa parellas nidificantes en areais moi localizados, aínda que durante o inverno recibimos a visita de exemplares foráneos que veñen pasar o inverno.

Quen non ten paseado por un prado na primavera tendo enriba varias lavercas que semellan estar a discutir sobre cuestións referidas ao seu territorio ou asuntos que se escapan ao noso entendemento? Representantes dunha familia que na Galiza inclúe outras tres especies que se denominan aláudidos, as lavercas son as que máis se fan notar e das que seguramente temos maiores referencias na cultura popular. Porén, como sucedeu noutros territorios de Europa, a súa poboación vai a menos. Quen sabe se neses balbordos que escoitamos aló no alto, mentres voan, están a falar do mal que os humanos estamos a provocar no medio ambiente.