democracia

Hoxe non é un día para grandes conmemoracións pero si para renovar as nosas reivindicacións.
A Constitución do 78, nacida dun pacto cos poderes herdeiros do franqismo moribundo, tentou poñer cancelas á democracia e non nos recoñece como pobo, non nos recoñece como nación. 
Por iso os nacionalistas daquela non a refrendamos.

Na súa recente entrevista con Ana Pastor, Pablo Iglesias -político e gurú- dixo literalmente: "A batalla das ideas ten na televisión o seu terreno principal".

Que podemos dicir dun Estado que na mesma semana amaga co uso das armas e instrumentaliza politicamente o poder xudicial?

Os poderes transnacionais, que son os que gobernan o mundo, non descansan e queren máis.

Os procesos de debate e electorais partidarios, e a práctica política, tanto de Anova como de Podemos, están a ser tremendamente clarificadores a respecto da dimensión real da calidade da participación dos afiliados/as e da democracia interna. 

Que o ministro de Asuntos Exteriores do Goberno español sexa o portavoz da Moncloa en relación ao asunto catalán mostra até que punto a España eterna vai perdendo esta partida

Este 25 de xullo moitos galegos e galegas, organizacións políticas, sociais, sindicais e cidadanía en xeral, sairán ás rúas para festexar de moi diversas formas e con moi diversos formatos o Día Nacional de Galicia, o día da Patria Galega, onde poder reivindicar algo tan sinxelo –e mesmo tan humano- como a demanda de querer vivir nun País normal e nunha sociedade normalizada. Un día no que poder expresar de xeito cívico e democrático a pertenza a un País, a adhesión a uns sinais de identidade que unen e que enriquecen á cultura universal con pequenos -mais enormes- anacos de creatividade dunha cidadanía consciente e que non quere resignarse a vivir nese mellor dos mundos posibles.

Amparandose na barreira do 5% dos votos para acadar representación institucional .Amarrandose a Lei D `hondt,que favorece aos grandes partidos , en detrimento dos outros , o Partido Popular , fai da <>democracia a sua leira .

No século XVIII comezou a aniñar na conciencia cidadá a idea de que a educación debería de ser algo ao acceso de todo o mundo sen ningunha clase de limitacións. 

Coñecín a Siniestro Total por razóns estritamente familiares, non polo meu gusto polo punk-rock. Como os meus recursos eran escasos había que escoitar o que había. Había moito de Siniestro Total. Recoñezo que despois de moito insistir acabou por gustarme, a pesar de non compartir moita da linguaxe ou mensaxes empregadas polo grupo vigués. Son consciente da crítica mordaz e  inconformismo que pretendían transmitir. Seguramente por iso, non deixa de sorprenderme que sexan referencia das intervencións do PP no Parlamento, concretamente a coñecida “ayatollah no me toques la pirola (más)”.

Se a resposta conservadora á crise prevalece... os dereitos democráticos poranse en dúbida, Costas Lapavitsas, Crisis en la Eurozona.

A democracia política articula tres espazos de liberdade. O primeiro o respecto das garantías xurídicas para tod@s, dereito á tutela xudicial, á defensa, a un xuízo xusto.

Como fun profesor de filosofía durante dezaoito anos, vanme permitir hoxe darlles un pouco a chapa cunha pequena lección arredor dun asunto máis que filosófico e importante e do que lles falaba unha e outra vez aos que tiveron a desgraza de aturarme.