literatura

Vivir sen permiso e outras historias de Oeste, o último libro narrativo de Manuel Rivas, estende os territorios narrativos de Todo é silencio e indaga no narcotráfico. Mais Rivas é apenas o último da serie de autores que se asomaron ao fenómeno. Eis un extracto da reportaxe publicada no número 321 de Sermos Galiza.

As súas dúas novelas irromperon na literatura galega con forza de best seller. Eran narrativa policial de rostro amábel, irónica, que xogaba coa identidade galega do seu protagonista, o inspector Leo Caldas, e co seu escenario, Vigo. Traducidas a varias linguas, a segunda con versión cinematográfica, do seu autor, Domingo Villar, non volveu haber apenas noticias. Dez anos despois reaparece co seu terceiro libro.
 

Mercedes é a patroa do arrastreiro Macallás. As súas mareas, puntuadas de lecturas e mitoloxía mariña, conforman unha xeografía do mar das galegas, unha epopea obreira e unha loanza do mundo do traballo. E revindican a unidade da fachada atlántica. Eis A gran travesía de Chiruca Macallás (Xerais, 2018), o último libro de Xurxo Souto.
 

A súa morte repentina o pasado febreiro deixou un oco na literatura galega. A obra de Isidro Novo, poeta, narrador que se interesou por xéneros populares como o western e a ciencia ficción, colaborador de Sermos Galiza e defensor da tradición oral, foi múltiple. Como múltiples as adhesións á homenaxe que, na súa lembraza, decorrerá en Lugo o sábado 3 de novembro.
 

Dez anos despois da súa morte, unha placa lembrará ao escritor Anxo Rei Ballesteros na súa casa natal, na parroquia de Codeso en Boqueixón. Esta sexta feira, 26 de outubro, quedará descuberta.
 

É unha das novelas escocesas por excelencia. Narra os abismos, as contradicións, as mudanzas, ás que se enfronta unha comunidade rural no gran vendaval dos anos dez do século XX. Escribiuna en 1932 Lewis Grassic Gibbon, socialista e natural de Aberdeenshire. Celia Recarey Rendo acaba de traducir ao galego este clásico, Canción de solpor (Irmás Cartoné, 2018).
 

De tres relatos longos componse o novo libro de Manuel Rivas, Vivir sen permiso e outras historias de Oeste. O narcotráfico e como este acaba por se apropiar das comunidades é o asunto compartido polas tres pezas. Un deles, o que dá título ao volume publciado por Xerais, serviu de alicerce para a serie homónima de televisión.
 

Antonio Sandoval Rey usa a Torre de Hércules como o seu partiulcar Aleph. O faro de orixe romana da Coruña é o centro do mundo, polo menos dun mundo que o autor explora ao longo dunha xornada e logo relata en A Torre (Faktoría K, 2018). Este domingo 21 de outubro presenta o libro no festival LiterNatura de Barcelona.
 

Nolo ten 19 anos. Abandona a súa aldea natal á procura de vías para acceder á liberdade. O traballo por conta allea é unha delas e convértese en obreiro asalariado na Compostela do tránsito entre os sesenta e os setenta. A súa primeira paga serviralle para coñecer, por primeira vez, a noite urbana.

Iridium é a nova novela de Francisco Castro (Vigo, 1966). En apenas dez díaz esgotou a súa primeira edición. O escritor fai un alto no camiño de presentacións que o leva por toda Galiza para falarmos do proceso creativo, do seu labor á fronte de Galaxia e das fortalezas e necesidades do panorama literario galego. Eis un extracto da entrevista publicada no número 315 de Sermos Galiza.

Kalandraka, a editorial especializada en literatura infantil e xuvenil, dá o salto ao mundo audiovisual. A súa canle de televisión dixital xa emite. “Queremos que contribúa á promoción da literatura infantil e xuvenil e sexa unha ferramenta de formación para creadores e profesioanis vencellados ao libro, ademais de para as familias”, indican os promotores.
 

Antón Lopo (Monforte de Lemos, 1961) é o gañador da décimo segunda edición do premio Repsol de Narrativa Breve. Extraordinario titúlase a obra premiada, que se centra na exploración das relacións familiares.
 

O máis exitoso dos exitosos libros da escritora Ledicia Costas, Escarlatina, a cociñeira defunta (2014), fala coreano. A editorial Pink Whale acaba de publicar a historia de Escarlatina, a cociñeira do século XIX que, acompañada da araña Lady Horreur, elabora “gorentosas receitas” no inframundo. A tradución é de Jeongha Kim.
 

Non hai un só Ferrín. Está o autor de libros centrais en todos os xéneros como Con pólvora e magnolias (1976), Arraianos (1992) ou Bretaña, Esmeraldina (1987). Está o escritor de intervención na prensa. Está o militante da esquerda nacionalista dende a refundación despois da Guerra Civil. Todas as faces do poliedro serán analizadas nas xornadas Os mundos de Ferrín do Ateneo de Vigo.
 

“Para comprender un lugar hai que pasealo. Antes de chegar, durante cada visita e despois”. Ese lugar é, para Antonio Sandoval Rey (A Coruña, 1967), a Torre de Hércules. Ao faro coruñés de orixe romana dedica A torre, o libro produto de innúmeros paseos que inaugura a colección Vitamina N de Faktoría K, centrada na literatura de “descrición e celebración da natureza”.
 

A continuidade histórica do patriarcado estrutura Senlleiras (Galaxia, 2018), a primeira novela de Antía Yáñez (Burela, 1991) dirixida a público adulto. A obra traza un relato de mulleres oprimidas pero que pelexan contra a opresión. Premio Illa Nova, desprégase con maneiras de thriller e ecos de novela negra. “Faime moita ilusión cando me din que a novela engancha”, confesa. Eis un extracto da entrevista publicada no número 309 de Sermos Galiza.

A literatura é tamén unha porta á realidade. Os mundos imaxinados por poetas e novelistas existen máis alá do papel. Para demostralo, a Deputación de Pontevedra e a Asociación de Escritores en Lingua Galega organizan sete roteiros literarios conducidos por escritoras e escritores. Serán entre o 25 de agosto e o 6 de outubro.
 

Marica Campo (Val do Mao, O Incio, 1948) practica unha literatura de forte pegada lírica. Procurou rescatar figuras femininas das mans do patriarcado. Nunca cedeu ás modas hexemónicas. Escribiu en todos os xéneros e en todas as formas, mesmo en sextinas. A plataforma de crítica feminista A Sega escolleuna para lle dedicar o quinto Día das Galegas nas Letras.
 

Pedro Feijoo (Vigo, 1975) apareceu practicamente da nada coa súa primeira novela, Os fillos do mar (Xerais, 2012). A estas alturas, a obra –a medio camiño entre a literatura de aventuras e o xénero policíaco– leva despachados máis de 50.000 exemplares. “Se existe algunha clave do éxito, é escribir pensando en que do outro lado hai lectores”, explica. Despois dos Fillos... encadeou outras tres pezas de narrativa xenericamente híbridas. Até chegar a Sen piedade (Xerais, 2018), un noir implacábel e pesimista que se desenvolve de Vigo a Compostela e viceversa. Eis un extracto da entrevista publicada no número 308 de Sermos Galiza.