A poesía de Luísa Villalta: a emoción crítica

A de Luísa Villalta en En concreto foi unha procura lúcida e teimosa, a do segredo da historia colectiva e a do ser íntimo através dunha viaxe aos infernos que é tamén rumbo de fusión da poeta coa Cidade. A imaxe visionaria e a ollada expresionista constitúen claves importantes da singularidade deste libro, unha publicación decisiva no panorama actual da poesía galega.
Rafa Villar, Carlos Bernárdez, Luísa Villalta e Manuel Miragaia. Encontro Galeuzca. Andorra, 1996 (Foto: Arquivo X. Carlos Bernárdez).
photo_camera Rafa Villar, Carlos Bernárdez, Luísa Villalta e Manuel Miragaia. Encontro Galeuzca. Andorra, 1996 (Foto: Arquivo X. Carlos Bernárdez).
En cinco libros de poemas, entre 1991 e 2004, Luísa Villalta foi construíndo unha poética de notábel consistencia e de singular perfil expresivo. Consolidada de xeito claro a súa voz nos dous…
 
Debes estar rexistrado para ler este contido
star
Poderás rexistrarte co teu correo. É rápido e gratis.
Precisa axuda? Envíanos un correo electrónico a [email protected].
Máis en Reportaxes
Comentarios