Xa se coñecen as poesías finalistas do certame aRi[t]mar. De entre estas poesías, publicadas na Galiza e Portugal durante o ano 2018, saírán as gañadoras mediante votación do público.
As autoras do poema censurado no IES Punta Candieira de Cedeira explican os motivos que lles levaron a escribir o texto que motivou unha denuncia anónima e a retirada da exposición.
O derradeiro libro de poemas de Rosalía de Castro non foi “unha dimisión”. Ao contrario, o seu “intenso carácter nacional galego” nutre “un salto adiante definitivo” da autora. Desta tese parte o profesor Anxo Angueira na nova edición crítica de En las orillas del Sar (1884).
“Potenciar a expresión oral e a creatividade do alumnado a través do coñecemento e o recitado da poesía en galego de Rosalía de Castro e da ampla obra poética de Manuel María” é o obxecto do concurso Rosalía Sempre Viva, que este sábado 6 de abril acolle a súa fase final na Casa Museo Manuel María en Outeiro de Rei.
Protagonizaron unha sentada esta terza feira e esta cuarta volven protestar contra a retirada da exposición de poemas feitos no obradoiro co escritor Carlos Negro. Desde Galiza e diferentes partes do Estado chegan mensaxes de ánimo e apoio contra o que cualifican como un acto de censura.
A raíz dunha “delación anónima”, sinalan desde a Coordinadora da Biblioteca Escolar Punta Candieira, de Cedeira, que defende a “liberdade de expresión” e a libre “creatividade” do alumnado. O verso "Odio España" nun dos poemas podería ser o que motivou a decisión, recoñecen desde a organización.
A poesía di o que non se sabe dicir. Explora áreas devastadas e censa ausencias. Enfronta o ser humano coa súa propia finitude. Intenta. Á pregunta de como rexistrar a perda procura respostas Inscricións (Galaxia, 2019), o segundo libro de Carlos Callón. “O que inscrebo / ten máis vida que quen o escrebe”, afirma un poema.
O avó da poeta Emma Pedreira era fotógrafo. O seu estudo na rúa Rego de Auga, no corazón da Coruña, recollía esa parte privada da memoria da comunidade que eran as imaxes. Vicente Lombardía morreu en 1997, anos despois de pechar a oficina e de destruír e regalar unha gran porción do seu traballo. Agás unha caixa de cartón descuberta pola familia.
“Desembarco de poesía galega no Porto”. Así define Edicións Positivas o evento que organizou para este sábado 30 de marzo na Livraria Poetria da cidade portuguesa. Oito poetas do norte do Miño, algúns con libro do trinque, lerán os seus textos a partir das 19.00 horas.
Máis que comezar, o libro desprégase. “Ao esmorecer a alba... Vaite, díxenlle, fociños de poli, fociños de vaca, vaite, non soporto os lambecús do poder e os abesouros da esperanza”, escribe o poeta. Trata do seu retorno á Martinica, como un Arredor de nós anticolonial: Aimé Césaire (1913-2008) tivera que marchar para comprenderse. Caderno dun regreso á terra natal (1939), texto decisivo para a negritude e a amplicación da poesía en lingua francesa, aparece por primeira en galego.
Físico é unha das obras maiores da poesía inglesa recente. Publicada en 2015 e obra de Andrew McMillan (South Yorkshire, 1988), ve agora a luz en galego. O seu tradutor é Isaac Xubín e a súa editorial, Chan da Pólvora.
A segunda edición de Alguén que respira!, o festival de poesía organizado polo Concello de Compostela co apoio da Xunta, xuntará poetas da envergadura de Xosé Luís Méndez Ferrín, o chileno Raúl Zurita ou a romanesa que escribe en portugués Golgona Anghel. A cita decorrerá do 21 ao 23 de marzo no Teatro Principal.
No medio da década dos 70, a poesía galega viviu a axitación propia dunha mudanza de época. Os manuais sinalan en primeiro lugar Con pólvora e magnolias (1976), de Ferrín, e títulos de López-Casanova ou Afonso Pexegueiro, como fitos. Pero houbo outros. Manuel Vilanova, que morreu esta cuarta feira aos 74 anos, foi talvez o máis discreto e, á vez, un dos máis radicais poetas contemporáneos.
Cando morreu, en 2004, a poeta Luísa Villalta deixaba catro libros de poemas. Tamén varios ensaios, entre eles O outro lado da música, a poesía (A Nosa Terra, 1999), que reflexionaba sobre as súas dúas grandes paixóns. O Centro Ramón Piñeiro lémbraa este 6 de marzo na xornada Palabra de Muller, en Compostela.
A Residencia Literaria 1863 é o último proxecto da polifacética escritora Yolanda Castaño. A internacionalización da literatura galega e a promoción da escrita creativa, os seus motores. Para inaugurala, contará cun dos poetas de maior relevo de Latinoamérica, o chileno Raúl Zurita (Santiago de Chile, 1950). Recitará este 27 de febreiro, ás 18.00 horas, na sede do proxecto, na Coruña.
A traxedia da arquitectura valeulle a Xosé Luís Mosquera Camba (Bergondo, 1961) a cuarta edición do premio de poesía Xosé María Díaz Castro, que convoca anualmente o Concello de Guitiriz.
A poeta “arrasou os marcos” e “desbotou as imaxes para quedar coas palabras”. “A treboada apoiada no permanente espello”. Transgresora e transcendete. Así é a poeta Xela Arias para a plataforma de crítica literaria feminista A Sega, que a honrará este ano coa distinción Galega nas Letras.
Vera Duarte (Mindelo, 1952) é unha das poetas principais da lteratura caboverdiana. Autora de Amanhã amadrugada ou Exercícios poéticos, esta segunda feira recitará na Coruña, dentro do ciclo Poetas Di(n)versos, canda Lucía Novas (Bueu, 1979).
A plataforma de crítica literaria feminista A Sega e a libraría compostelá Chan da Pólvora, especializada en poesía, organizan o vindeiro 26 de febreiro unha homenaxe á poeta Xela Arias.
182 anos despois do seu nacemento en Santiago de Compostela, a figura de Rosalía de Castro non deixa de medrar. Como escritora e como símbolo. O 24 de febreiro, día do seu aniversario, medra ano tras ano como xornada de celebración da súa obra, da lingua galega, da literatura e, ao cabo, da muller rebelde e libertaria que foi. Velaquí unha compilación das ducias de actos que se despregan sobre Galiza este domingo, Día de Rosalía.
