represión

Agosto, na Galiza, quedou sinalado como o mes en que se homenaxea de maneira pública en vilas e cidades as persoas que foron represaliadas pola ditadura franquista. A data central é o 17 de agosto, lembrando o día en que asasinaron a Alexandre Bóveda e que quedou instituído como o Día da Galiza Mártir. 

Segundo un informe da ONU, as mulleres e as crianzas son os principais colectivos afectados polo réxime estabelecido polos talibán.

Supón 50% máis que a anterior partida enviada por Bruxelas, de 343 millóns de euros.

No país hai aínda decenas de foxas pendentes de intervir para buscar persoas asasinadas polas tropas falanxistas.

O 21 de agosto de 1936 era asasinada no lugar de Revendeitas, Anuncia Casado “A Pasionaria” de Viana. Militante comunista e dirixente social, o seu martirio polos fascistas continúa vivo na memoria popular. O 20 de agosto será homenaxeada pola asociación cultural Os Torgueiros da Gudiña.

O exército israelí di que os bombardeos forman parte dunha operación contra o terrorismo da Yihad Islámica.

Aliás, as autoridades israelís desaloxaron un centro deportivo social no que acampaban varias crianzas.

Eduardo Galeano recuperou a historia do militante antifascista no texto Espellos, unha historia case universal.

Os militares participaron nos "voos da morte".

O Consello da Cultura Galega acolleu na tarde de onte unha sesión de debate sobre a realidade social e política no mundo do mar no período republicano e no primeiro franquismo. Unha historia de traballo duro, loita sen concesións, conflitividade e represión sen tregua tras o golpe franquista  de 1936.

O tempo político do Sexenio (1868-1874) caracterizouse na Galiza por unha gran conflitividade social. Un ciclo de protestas inaugurado na segunda metade de 1869 co levantamento republicano federal focalizado en Ourense e Ferrol contra a proposta de constitución centralista e monárquica impulsada polo Goberno de Prim e Serrano e rematado a finas de 1873 coa revolta internacionalista de Viana do Bolo de decembro de 1873, articulada arredor da voz de orde: "Madrid, a besta que rouba e oprime Galiza". Os sucesos de Vimianzo de xullo de 1873 non deixaron de ser un capítulo máis deste proceso de mobilización contra o proxecto centralizador no territorial e liberal no económico imposto pola oligarquía española ao longo do século XIX.

Diante dunha nova extensión do estado de excepción no Salvador, asociacións en defensa dos dereitos humanos denuncian as capturas indiscriminadas.

No cárcere do Partido Xudicial, en Tui, foron ingresados moitos homes e mulleres tralo golpe de Estado de 1936. A rabiosa presión exercida sobre as mulleres foi unha das tácticas seguidas polos sublevados para a imposición do terror, do medo e mais do silencio.

Xosé Luís Rivas Cruz, Mini, o home da longa barba branca. Un elemento característico dun persoeiro dedicado á docencia, á música, á política... Conta que a barba era símbolo de rebeldía nalgún tempo, que era unha forma de rabuñar espazos de liberdade. “Por iso deixabas as greñas, falabas galego... iso era o que provocaba, de iso se trataba”.

Lola Ferreiro Díaz, doutora en Medicina e activista feminista, analiza nesta peza a represión do franquismo contra as mulleres.

O poeta, xornalista e político pasou varios meses encerrado en San Simón após o golpe de Estado e foi fusilado na Caeira (Poio) o 17 de abril de 1937.

O departamento de Memoria Histórica da Deputación de Pontevedra organizará mañá a xornada 'Individuas de dudosa moral: a sexualidade feminina, outra vítima da represión franquista', nas que se abordará esta temática desde unha ampla perspectiva. Nós Diario conversa coa investigadora e historiadora María Victoria Martins, encargada de abrir a xornada.  

O campo de concentración de Lavacolla foi un dos máis duros da ditadura franquista. Após diversas iniciativas do movemento da memoria para recuperar, o seu pasado o BNG formula diversas iniciativas no Congreso dos Deputados para reparar ás vítimas.

Carlos Méixome, da man de Laiovento, volve cun novo volume sobre a represión na Galiza, 'O terror nas Tebras e outras catas na memoria'. Após o seu traballo arredor da represión franquista no Val Miñor, achégase agora ao Baixo Miño en busca de da historia esquecida das vítimas.

Xaquín López Facal facía parte da Unión do Povo Galego (UPG) en setembro de 1972. Duramente torturado polas forzas da orde pola súa participación no movemento folguista vigués daquel ano, conversamos con el ás portas do Día da Clase Obreira Galega, canda outros protagonistas daquelas xornadas, sobre as protestas dos obreiros de Vigo.