Iago Galego (Filloas): "A todo o 'rollo urbano' que teño agora imos engadir unha parte importante de electrónica"

—Como quería enfocar o concerto do Festigal? A idea é que sexa un antes e un despois. Nas últimas semanas estivemos ensaiando o novo son. Sabemos que é un escenario grande e queremos enchelo. Ao vir do concurso Novos Valores, queremos mostrar que o noso nome tamén está no cartel, como o resto de compañeiras que aparecen nel. Por iso estamos centrándonos neste novo son e cremos que vai marcar o inicio dunha nova etapa nos directos. É moito máis cañeiro, tamén coidando moito máis a escenografía e o show. É unha mellora cuantitativa. Eu son dos poucos frikis que van ao comezo do Festigal e que ven todo o show. Para min, ver Leria o ano pasado aí foi incríbel. Todo o mundo puido ver ese xerme, que o grupo ía ir a máis. O Festigal, dunha ou doutra maneira, é un grande escaparate e precisamente por iso non queríamos quedar máis pequenos e pasar ao esquecemento. Queriamos seguir os pasos doutros grupos que estiveron aí e non desmerecer a oportunidade. —O xurado do concurso salientou a capacidade das súas letras de conectar coas problemáticas actuais da mocidade. Sorprendeume e agradecín moito como valoraron as letras. Realmente, eu son un raiado, falo das cousas que me preocupan a min, que é algo que non quero que cambie nunca en Filloas. De súpeto teño unha semana na que no meu grupo de amigas falamos de certas cousas e eu collo un caderno, voume a un parque a escribir e con iso acabamos dándolle forma a unha canción. Sempre pensei que eran cousas miñas, que era algo moi propio e a miña forma concreta de entender o mundo, mais está claro que isto é algo máis xeracional, por moito que eu non o vira así nun principio. Sobre todo salientaría unha cousa que creo que impregna a maioría das miñas letras que é o feito de falar abertamente da saúde mental. Poder dicir que estás mal, que estás saturado e que iso che está impedindo alcanzar o teu 100%. Atopo que hai esta dobre imposición, tanto a da sociedade que te esixe ser o mellor como a propia presión que te pos a ti mesmo. Isto é algo que aparece bastante nas miñas letras e está claro que hai xente que se ve identificada. —Leva dous anos seguidos publicando EP, Filloas (2022) e O Segundo XD (2023). Hai algún traballo no horizonte? Estamos a tope traballando no concerto do Festigal, mais tamén nas gravacións en estudo do que ía ser o novo EP. Agora xa me están dicindo que non o podo chamar así porque ten demasiadas cancións! A idea era sacalo antes, mais agora estou traballando con máis cabeza e intentando facer mellor as cousas dentro da escena musical galega, polo que finalmente sairá cara a finais deste ano ou comezos do que vén. Antes do Festigal quixemos sacar un sinxelo como adianto deste novo álbum e nos próximos meses sairán máis. É un álbum que vai ser continuísta no espírito de Filloas, pero vai supor unha marcha máis a nivel de son. A todo o rollo urbano que teño agora imos engadir unha parte importante de electrónica para salientar ese son de festa que ten Filloas. É algo que me alucina e que vexo en moitos dos meus referentes: letras tristes ou emocionais cunha música naif e de festa que parece que te leva a todo o contrario, a que todo está ben.